Maserati Quattroporte S

Zakup włoskich samochodów jest zawsze kwestią przeszłości, puls Quattroporte jest szczególnie gwałtowny. Pięciometrowy sedan jest tak niesamowicie piękny jak rzeźba, a dzięki silnikowi Ferrari V8 ma dożywotnią gwarancję gęsiej skórki. Piąta generacja dużego sportowego sedana z Tridente rozpoczęła się w 2003 roku. Cztery lata później pojawiła się sześciostopniowa automatyczna wersja konwertera „Automatica”. Dzięki niemu Quattroporte straciło koncepcję mostu pędnego i suche smarowanie miski olejowej w porównaniu do szorstkiego wariantu DuoSelect, ale harmonijna przekładnia ZF doskonale pasuje do charakteru 4,7-litrowego V8.


Długoterminowa jakość pasuje również do Quattroporte

Przestronna limuzyna Maserati radzi sobie zarówno z szybkim szybowaniem na długich dystansach z czterema osobami (wtedy zużycie pozostaje poniżej 15 litrów), jak i dedykowanym pościgiem za wąskimi przejazdami. Ekspert Quattroporte-V, Marc Hanke ze Scuderia GT w Irschenberg (Bawaria), potwierdza jednak, że nie tylko przyjemność z jazdy, ale także długofalowa jakość pasuje: „Zasadniczo samochody są solidnie skonstruowane. Nawet właściwości jezdne w zimie są bardzo dobre”. We Włoszech wciąż pojawiają się okazy o przebiegu ponad 300 000 kilometrów. Zainteresowane strony powinny jednak zignorować te domniemane okazje. Pełna dokumentacja oprócz książeczki czekowej opatrzonej pieczęcią przez specjalistę to wszystko na samym końcu. Dobre kopie serii, które dojrzewały w latach modelowych i wygasły w 2012 roku, są również interesujące dla kolekcjonerów. Trudno się spodziewać utraty wartości. 

Wniosek: Quattroporte zasługuje na rekomendację jako wyrafinowaną alternatywę dla popularnych modeli luksusowych. Jego napęd jest fascynujący, komfort i jakość odwołania są niezwykle dobre, nawet po dziesięciu latach. Koszty utrzymania są jednak gwałtowne.

Werdykt: trzy na pięć punktów.